
قبل از اینکه بخواهیم در رابطه با نحوه نگهداری باطری اتومبیل صحبت کنیم، ابتدا باید بدانیم که بطور کلی چرا یک باطری ممکن است زودتر از عمر مفید خود، خراب شود و از کار بیفتد. به طور متوسط یک باطری اتومبیل باید بین یک و نیم تا دو سال عمر مفید داشته باشد و پس از ان ضعیف شده و در نهایت قادر به روشن کردن خودرو نباشد.
اصلی ترین دلایلی که می تواند باعث ضعیف و در نهایت از کار افتادن یک باتری شود در ذیل لیست شده اند که می توان به این موارد اشاره نمود:
۱ به طور کامل تخلیه کردن باطری
۲ قرار دادن باطری در مجاورت گرمای زیاد
۳ لرزش بیش از حد
۴ سولفاته شدن باطری
۵ رسوب گرفتن
۶ درست عمل نکردن دینام خودرو و شارژ نکردن باطری
۷ نگهداری باطری در شرایط بدون شارژ برای مدت طولانی
اینها تنها بخشی از عواملی هستند که ممکن است موجب تضعیف باطری خودرو و در نهایت از کار افتادن آن شوند. عدم توجه به موارد بالا و نگهداری باطری در شرایط نامناسب باعث کاهش طول عمر باطری می گردد، به طوری که ممکن است تنها پس از چندماه از خرید باطری، مجبور شوید دوباره یک باطری تازه تهیه کنید. اولین سوالی که ممکن است برایتان پیش آید این است که آیا باطری ماشین قابل بازیافت است؟
باید در پاسخ بگوییم بله باطری ماشین فرسوده کاملا قابل بازیافت می باشد.
باتری های اسقاط شده شامل مواد خطرناکی هستند که برای محیط زیست بسیار مضر هستند و تا قبل از پروسه پاکسازی نمی توانند وارد سایت های دفن زباله شوند، حتی رها کردن ان ها در اطراف و حومه شهر غیر قانونی می باشد، بنابراین موثرترین شیوه برای نظم دادن انها در واقع بازیافت می باشد.
این مقاله یک توضیح مختصری است درباره نحوه بازیافت باطری ماشین، اینکه هر بخش از باطری شامل مواد شیمیایی و مواد پلاستیکی چگونه در فرایند بازیافت قرار می گیرند. با خواندن این مطلب یاد می گیرید که باتری فرسوده(باتری اسقاط) را دور نریزید بلکه با توجه به اهمیت استفاده از سرب در صنعت و آماری که نشان میدهند حدود ۴۰ درصد کل تولید سرب از بازیافت قراضهها و سربارههای باتریهای فرسوده حاصل میشود، باتری های کهنه باید به شیوه مناسب وارد چرخه بازیافت شوند.
باطری ماشین، حاوی ۲ الی ۳ لیتر اسید باتری و یا سرب می باشد که هر دوی آن ها بسیار سمی هستند.
نحوه بازیافت باتری فرسوده بدین گونه است که ابتدا باطری ماشین توسط آسیاب های چکشی به تکه های ریزی شکسته می شود. سپس این تکه های خرد شده داخل خمره هایی ریخته می شوند جایی که سرب و مواد سنگین به سمت پایین خمره هدایت می شوند و اما پوسته پلاستیکی در سطح خمره شناور می ماند. در این مرحله تکه های پلی پرو پیلن و مایعات از بین می روند و از سرب و فلزات سنگین جدا می شوند و هر یک از مواد به چرخه بازیافت متفاوتی هدایت می شوند.